Nationale Parken in het westen van de USA

Arches National Park ligt in Utah, nabij Moab. De bogen (Arches) zijn gevormd door wind- en water erosie en ijs, en een onstabiele ondergrond van zout. Deze krachten gaan nog steeds door. Zo is in 1991 een deel van de Landscape Arch afgebroken. De Delicate Arch is bekend als beeldmerk van Utah.  Daarnaast vind je in het park diverse 'balancerende' rotsen.

Bryce Canyon dankt zijn naam aan Ebenezer Bryce, een Mormoonse pionier die hier in de 19e eeuw woonde. De Canyon is beroemd vanwege zijn unieke kalk- en zandsteen rotsformaties, die door de krachten van vriezen en dooien langzaam eroderen. Een heel bijzonder en prachtig landschap.

De Grand Canyon is een brede diepe kloof in de staat Arizona. Ze is ontstaan door erosie van de Colorado rivier, die erdoorheen stroomt en is 435 km lang en tussen de 15 en 29 km breed. De Grand Canyon was een van de eerste Nationale Parken in Amerika en staat sinds 1979 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De zuidelijke zijde (South Rim) is het meest toeristisch. De North Rim is in de winter moeilijk bereikbaar.

Zion National Park ligt in de staat Utah. De naam Zion is gegeven door Mormonen, die hier in 1860 neerstreken. In 1919 is het een National Park geworden. Door het park rijden Shuttle bussen, waarmee je de verschillende bezienswaardigheden kunt bezoeken. Ook is het mogelijk een gedeelte te lopen en vervolgens weer de bus te pakken. Hoogtepunten zijn Checkerboard Mesa (een rots met schaakbord patroon), Angels landing (kloof), The Three Patriarchs en Emerald pools.